Auteur: Pascal Vanenburg

Wanneer het de Nederlands-Roemeense sterrenchef Alex Petrescu allemaal te veel wordt, koopt hij impulsief een vervallen landgoed in Roemenië en laat alles achter. Eenmaal over de grens wordt de halve Roemeen in het land van zijn moeder toch vooral gezien als een halve Nederlander. Hij worstelt met de taal die zijn moeder hem nooit leerde…

Tijdens de coronacrisis zijn twee dingen pijnlijk duidelijk geworden. Ten eerste dat je gezondheid – en in hoeverre je dus in staat bent een vervelend virus aan te kunnen – een lot uit de loterij is. Ten tweede, dat de kansen in het leven bijzonder oneerlijk verdeeld zijn. Met name in het onderwijs, waar dat…

De natuur draait niet naar menselijke maatstaven. Ze heeft haar eigen gewoontes, haar eigen rituelen. Toch zijn we geneigd haar in eerste instantie te bezien vanuit ons eigen perspectief. Niets menselijks is ons vreemd. Neem onze eigen levenscyclus. We worden geboren, we leiden een leven waarin we ons voeden, waarin we ons mogelijk voortplanten en…

De zoektocht naar de eigen ik kan een leerzame zijn, maar ook een verwarrende. Dat heb ik zelf in mijn jeugd aan den lijve ondervonden. Als kleine jongen, zoon van een zwarte Surinaamse vader en een witte moeder met Indisch bloed, bracht ik mijn kinderjaren door in het gemoedelijke Alkmaar van de jaren 80. Mijn…

Óscar en Tania hadden lang genoeg tussen het geweld geleefd. Beiden hadden ze in hun jeugd de verlokkingen van de bendes weten te weerstaan, hoewel niet altijd zonder kleerscheuren. Ze waren er zoals zovelen in hun buurt aan gewend geraakt, aan de permanente angst, aan de vrienden en familieleden die van de ene op de…

Een tosti-ijzer op zijn kant, zo zou ik het vaartuig nog het meest omschrijven. Van buiten dan. Ik ga natuurlijk naar binnen. Het luik wordt dichtgeschroefd. Alle lampjes die branden moeten, branden. Alle meters die meten moeten, meten. One. Zero. Niner. Two. Eight. We volgen het protocol. Een krakende stem van iemand in een andere…

Wat mij nu zo onmisbaar maakt? Dat is een uitstekende vraag die je daar stelt, een waar ik eens haarfijn op zal antwoorden. Want weet je wat het is, wat het probleem is in dit land, en je ziet het ook in de landen om ons heen en eigenlijk in de hele westerse wereld, en…

Lieve onbekende, Ik weet niet wie je bent, maar ik moet steeds aan je denken. Jouw maandag moet begonnen zijn als elk ander begin van de week. Je stond op, maakte je gereed en ging op pad. Misschien deed je dat elke maandag volgens een strikte routine. Er was geen moment waarop je dacht dat…

Ik was niet altijd een cactusdief. Er waren simpeler tijden. Tijden waarin we ons op de uren van dronkaards en rustelozen op straat begaven, lege straten en parkeerterreinen afstruinden, blikken door ruiten wierpen, ons gereedschap altijd in de aanslag. Er was zelden een nacht dat we niet beet hadden. Om en om hielden Jeremiah en…