Pascal Vanenburg

Boekbesprekingen zijn niet mijn fort (forte in het Engels vind ik eigenlijk mooier: for-tayy), maar ik blijf gewoon stug pogingen wagen tot ik het een beetje onder de knie heb. […]

Op voorhand mijn excuses als dit een wat obligaat stukje wordt. Ik weet het namelijk ook niet meer. Of eigenlijk nee, geen excuses, want ik kan het er onmogelijk níet […]

Mijn meest recente vleesspijt kwam tijdens het lezen van Carolina Trujillo’s De instructies. Is het een oproep tot actie? Een manifest? Een preek? Wat het in elk geval wel is: […]

Dit is geen onschuldige verwarring of persoonlijke mening meer. Dit is een terugkeer naar gevaarlijke denkbeelden uit een verleden dat we op te veel plekken weer de kop zien opsteken. […]

Het Amerika van nu is geen Duitsland van toen, maar het maakt dezelfde vrije val. Stel je de wereld voor in 1936. De zon schijnt op Berlijn, de straten zijn […]

Er zijn van die momenten waarop je in een oogopslag je hele taalgevoel in twijfel trekt. Zo maakte ik een wandeling met de hond, waarbij ik langs een gevel kwam […]

In een vrije samenleving moet je kunnen demonstreren zonder bang te zijn dat de politie later voor je deur staat. In een democratische rechtsstaat zijn er weinig rechten zo essentieel […]

Als je keer op keer de makkelijke weg kiest en mikt op wie al genoeg te verduren heeft, dan haakt je publiek uiteindelijk af. ‘Er is grappig, er is gemeen, […]

Over hoe een kleptocratische fascist zijn macht gebruikt en waarom miljoenen hem blijven steunen. Er zijn weinig moderne politici die zo systematisch het politieke ambt misbruiken voor persoonlijk gewin als […]

Er zijn grenzen aan cynisme. Er zijn grenzen aan intellectuele luiheid. En er zijn grenzen aan morele verrotting. Theodor Holman stormt er vandaag in Het Parool dwars doorheen in een […]