Auteur: Pascal

Waar het ophield met makkelijk zijn

In het begin leek alles makkelijk, vooral omdat dat grotendeels ook zo was. Ik kreeg af en toe wat toegestopt, dat verkocht ik dan door op die schoolpleinen, met een beetje extra winst, aangezien die sukkels toch niet wisten hoeveel er in die zakjes zat. En het is niet alsof ze er anders ook maar iets van durfden te zeggen. Datzelfde gold trouwens voor de docenten, dus die deden allemaal of hun neus bloedde. Ze wisten precies wie ik was.

Lees “Waar het ophield met makkelijk zijn” verder

Op een dag geen kind meer

Hij was de eerste van de klas die zijn naam kon spellen. Trots als een pauw kwam hij die middag thuis, hield het vel papier omhoog waarop hij het huis had getekend, de flat. Midden op een grasveld alsof de aanleunende gebouwen nooit bestaan hadden. In de linkerbovenhoek een stralende zon met grote glimlach en in de andere hoek zijn naam. Zelf geschreven. De laatste twee letters een regel lager. In het begin is het nog lastig inschatten hoeveel ruimte je voor jezelf moet reserveren. Deze tafel, precies hier, hier schreef hij die avond op een nieuw vel papier opnieuw zijn naam, en nog eens, en nog eens.

Lees “Op een dag geen kind meer” verder

Een nieuw begin

Column geschreven voor Avanti Almere en voorgedragen tijdens de Mens in Almere talkshow

We naderen niet alleen het eind van het jaar, ook het eind van het decennium is in zicht. Het tweede al deze eeuw, waar blijft de tijd. 2020 staat om de hoek en die jaarwisseling is bij uitstek een moment waarop mensen zich gaan bezinnen op alles dat zich de voorbije periode heeft afgespeeld en de veranderingen die in gang gezet moeten worden. Welk beter moment daarvoor dan de allereerste dag van een splinternieuw jaar. Of de tweede dag, want op 1 januari zijn veel van ons nog een beetje brak. 

Lees “Een nieuw begin” verder