‘Kom je snel terug?’ vroeg ze.
Ik schudde van nee, maar het was donker in de kamer, dus dat kon ik makkelijk doen zonder dat ze het zou zien. Ik mompelde wat onverstaanbaars.
‘Ik zal je missen als je weg bent’ voegde ze eraan toe.
‘Ja’ zei ik en strikte mijn veters.
Terwijl ik naar de deur liep hoorde ik haar overeind komen in bed.
‘Bel je me?’ hoorde ik haar vragen.
Er volgde een doodse stilte.
Ik was al weg.
Dat is ook niet lief.Maar je moest natuurlijk naar je kind…;)
Erg mooi!